Sygnały ostrzegawcze i fazy uzależnienia

Lista sygnałów ostrzegawczych:

  • zmiana przyjaciół
  • pogorszenie stopni w szkole
  • kłopoty z koncentracją
  • zmniejszenie motywacji do nauki
  • ospałość lub pobudzenie w czasie lekcji
    zwolnienie funkcji intelektualnych
  • wagary
  • częste oszukiwanie i kłamstwa
  • nadmierne reakcje na krytykę lub małe niepowodzenia
  • brak samokontroli i dyscypliny (zaniedbywanie obowiązków)
  • zmiany nastroju
  • chroniczne zmęczenie
  • zmiany w nawykach jedzeniowych (nagły apetyt lub jego utrata)
  • zmiany w porach spania
  • leki
  • zaczerwienienie spojówek
  • źrenice nie reagujące na zmianę światła
  • utrata wagi lub nagłe przytycie
  • kłopoty z koordynacją
  • zmiany w życiu rodzinnym
  • bojkot obowiązków
  • kradzieże
  • częste awantury, agresja
  • późne powroty
  • otrzymywanie dziwnych telefonów lub bardzo krótkie rozmowy
Nastolatek zdrowy Nastolatek uzależniony

- wchodzi w relacje z innymi

- zauważa różne możliwości   

- poszukuje różnych możliwości radzenia sobie w stresie   

- rzadko łamie prawo czy wyznaczone granice   

- jest zdolny do przeżywania różnych emocji   

- posiada różne zainteresowania   

- rzadko kłamie  

- unika bliskości i związków

- ma czarno – białe widzenie świata

- jest nastawiony na szybką redukcje stresu

- łamie prawo, ma trudności z przestrzeganiem norm i zasad

- przeżywa skrajne emocje (ekstaza – depresja), żyje w chaosie

- nie ma zainteresowań, jego świat jest podporządkowany narkotykom

- kłamie i oszukuje notorycznie

             

Uzależnienie jest chorobą, która polega na utracie kontroli nad własnym życiem, braniu narkotyków mimo problemów, jakie stwarzają, oraz na wzrastającej tolerancji organizmu. Oznacza to, że trzeba brać coraz mocniejszy narkotyk lub coraz większą dawkę.

Fazy uzależnienia:

  • Eksperymenty – ciekawski nastolatek chce spróbować, jak to jest po wzięciu narkotyków. Na tym etapie młody człowiek zażywa narkotyki, gdy ma okazję. Nie planuje następnego brania.
  • Branie (używanie) towarzyskie – kiedy nastolatek stwierdził, że po narkotyku mógł się rozluźnić i lepiej rozmawiało mu się z ludźmi, ze był dowcipniejszy i bardziej swobodny, zapragnął eksperyment powtórzyć. Przerwanie brania na tym etapie nie jest jeszcze problemem, jednak kłopot polega na tym, że to się coraz bardziej podoba.

  • Częste poszukiwanie dobrego nastroju (nadużywanie) – nastolatek nauczył się, ze narkotyk może zmienić jego samopoczucie. Coraz większe ilości kupowanego „szczęścia” kosztują. Zaczynają się kradzieże, długi lub handel narkotykami. Pojawiają się pierwsze konsekwencje, których nastolatek  nie chce zauważyć: gorsze oceny, kłopoty z koncentracją i pamięcią, problemy zdrowotne.
  • Ciągłe branie (uzależnienie) – Nastolatek bierze, bo bardzo tego chce, mimo, że narkotyk wyrządza szkody w jego życiu. Bierze codziennie, coraz większe ilości, coraz mocniejsze narkotyki.